Voluit leven
maar de dag dwingt
het moment verdringt
Genadeloos zweven
tussen hopen, vrezen
smeken en beven
Onvoorwaardelijk geven
je kunt het niet;
dan toch weer even
Respect?
je doet maar wat
je lacht je snikt je ademt eet
Vecht:
je moet toch wat
je wordt geaaid gewerkt vergeeft
Bedenk
je hoe het was
je wilt je hart je liefde leven
En dan
juist als je hebt opgegeven
een glimlach uit de hemel
een zwaai vanuit de auto zo even
Een warme blik
houwt duizend harde kiltes stuk
brengt kracht geloof begrip
en laat weer even
voluit leven
