Voluit leven
maar de dag dwingt
het moment verdringt
Genadeloos zweven
tussen hopen, vrezen
smeken en beven
Onvoorwaardelijk geven
je kunt het niet;
dan toch weer even
Respect?
je doet maar wat
je lacht je snikt je ademt eet
Vecht:
je moet toch wat
je wordt geaaid gewerkt vergeeft
Bedenk
je hoe het was
je wilt je hart je liefde leven
En dan
juist als je hebt opgegeven
een glimlach uit de hemel
een zwaai vanuit de auto zo even
Een warme blik
houwt duizend harde kiltes stuk
brengt kracht geloof begrip
en laat weer even
voluit leven
Gedicht met diepgang en gevoel
BeantwoordenVerwijderenIk lees pijn, verdriet en hoop
tot het moment dat die warme blik je hart in kroop
Het gevoel dat jij noemt te ervaren
Een leven, zó vol met vragen en maren
Is het lot van duizenden mensen
Wat is er toch mis met alleen wat liefde te wensen
Soms lijkt het in dit leven
Alsof je je hart aan niemand kan geven
Maar sommige dingen kunnen je hart laten beven
En doen je beseffen dat er tóch nog véél is om voor te leven
Vaak zijn het die kleine dingen
Die je met een klap laten bezinnen
Die momenten in je leven
Laten je beseffen, al is het soms maar even
Dat het leven meer is dan materie
Soms, ja soms vind ik het leven écht een mysterie
Maar ook al is je hoofd soms gebogen
Ook al kán je soms niet meer geloven
Onthoud; Als je denkt dat je niet meer verder kan
Zend God jou kracht van boven
En besef je met stille verwondering, het leven is tóch heel mooi
Ook al lijkt het in je ziel soms zó'n zooi
Je vrienden, de mensen om je heen
Koester ze, ook al zijn sommige mensen gemeen
Laat die dan achter je
En kijk naar de horizon
Want ja, dáár moet je immers heen
Niets raakt mijn hart
Maar jouw gedicht maakt mn ogen nat